Jest to wzorzec behawioralny bądź psychiczny, który powoduje znaczny niepokój albo upośledzenie funkcjonowania osobistego. Tego rodzaju symptomy mogą być trwałe, nawracające albo ustępujące, lub występować jako pojedynczy epizod.

Zaburzenia obsesyjno kompulsywne OCD

To zaburzenie zdrowia psychicznego, które dotyczy osób w każdym wieku i ze wszystkich sfer życia oraz pojawia się, gdy osoba zostaje wciągnięta w cykl obsesji i przymusu. Obsesja jest niepożądaną, natrętną myślą, obrazem bądź nakazem, który wywołuje intensywnie odczuwane emocje. Kompulsje natomiast są to zachowania, w których jednostka angażuje się, aby spróbować pozbyć się obsesji lub zredukować swój lęk.

Duża część ludzi ma skupione myśli lub powtarzające się zachowania. Jednakże nie ingerują one w codzienne życie i mogą uzupełnić lub ułatwić wykonywanie zadań. Dla osób z zaburzeniami OCD myśli są uporczywymi i niechcianymi rutynami, zaś zachowania są sztywne i nie wykonanie ich powoduje wielki niepokój. U wielu osób z OCD wiadomo lub podejrzewa się, że ich obsesje nie są prawdziwe; dla innych mogą one być prawdziwe. Nawet jeśli wiedzą, że ich obsesje nie są rzeczywiste, osobom cierpiącym na OCD trudno jest oderwać się od tych obsesji lub powstrzymać kompulsywne działania.

Diagnozowanie OCD wymaga obecności obsesji i/lub kompulsji, które są czasochłonne, wywierają poważny dyskomfort i utrudniają pracę, funkcje społeczne lub inne ważne czynności.

Borderline

Zaburzenie osobowości z pogranicza jest zaburzeniem zdrowia psychicznego, które ma wpływ na sposób myślenia i odczuwania siebie i innych, powodując problemy w funkcjonowaniu w życiu codziennym. Obejmuje ono zagadnienia związane z obrazem siebie, utrudnieniami w radzeniu sobie z emocjami oraz zachowaniami i schematem niestabilnych relacji.

W przypadku zaburzeń osobowości z pogranicza, występuje silna obawa przed porzuceniem lub brakiem stabilności i może pojawić się trudność w tolerowaniu bycia samotnym. Jednakże złość, impulsywność i częste wahania nastroju mogą odstraszać innych. Borderline zwykle ma swój początek we wczesnym wieku dojrzewania. Stan ten wydaje się pogarszać we wczesnym okresie dorosłości i wraz z wiekiem może się stopniowo poprawiać.

Test na depresję

Nie istnieją żadne testy laboratoryjne do diagnozowania depresji. Lekarze poszukują konkretnych objawów, aby ustalić, czy dana osoba cierpi na depresję. Terapeuta lub lekarz może zadawać szczegółowe pytania na temat nastroju, zachowania i codziennych czynności pacjenta.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj